Wiatr we włosach czyli Cabriolety, Roadstery, Targi, itp.

Chevrolet Camaro - amerykański muscle car, który powstał by konkurować z Fordem Mustangiem. Chevrolet Camaro pierwszej generacji wszedł do produkcji w 1966 roku, a do sprzedaży został wprowadzony jako model rocznikowy 1967. Od tego czasu Camaro było produkowane Do roku 2002. W tym czasie powstały cztery generacje, na piątą trzeba było trochę poczekać. Piąta generacja weszła do produkcji dopiero w 2009 roki.
Stylistycznie nawiązywała ona do I generacji Camaro. Długi, poziomy grill, linia boczna i zakończenie krótkim „kuprem” przypominało model z końca lat 70. W 2011 roku zaprezentowano także wersję cabrio.

Najsłabsza V6 o pojemności 3,6 litra generuje 304 KM, a najmocniejsza wersja – ZL1, z widlastą „ósemką” z doładowaniem o pojemności 6,2 litra dysponuje mocą 580 KM.
W 2013 roku przeprowadzono facelifting, który obejmował zmianę przedniego i tylnego pasa, przeprojektowanie wnętrza a także powiększenie listy wyposażenia dodatkowego
Prezentowane Camaro jest właśnie modelem po lifcie.

34. Chevrolet Camaro Convertible
IXO 1/43

Jaguar F-Type to sportowy samochód dostępny w dwóch wersjach nadwoziowych coupe oraz kabriolet. Model jest produkowany od roku 2013 do dziś. F-Type dysponuje mocą od 300 do 575 KM, co sprawia, że prędkość maksymalna wynosi od 250 do 322 km/h, a przyśpieszenie do 100 km/h zajmuje od 4,2 do 5,7 s. Do wyboru mamy jeden silnik rzędowy oraz cztery silniki w układzie V posiadający od 4 do 8 cylidrów o pojemności od 1997 do 5000 cm3. Na każdy cylinder w silniku F-Type przypadają 4 zawory.

35. Jaguar F-Type V8 S Roadster
IXO 1/43

Ferrari 575M Maranello – samochód sportowy produkowany przez włoską firmę Ferrari w latach 2002 - 2006.

Samochód został zaprezentowany na Geneva Motor Show w 2002 i jest tak naprawdę jedynie gruntownie zmodernizowanym poprzednikiem 550 Maranello. Jeden z najlepiej sprzedających się modeli firmy. Litera "M" to skrót od "modificato" (z wł. modyfikacja), a liczba 575 oznacza pojemność silnika (5,75 l). W 2006 roku na targach samochodowych w Los Angeles zaprezentowano otwartą wersję 575M Maranello (charakteryzującą się obracanym przeszklonym dachem o regulowanym stopniu przezroczystości i nieco gorszymi osiągami). Model otrzymał nazwę Superamerica.

Typ silnika: V12
Pojemność: 5748 cm3 (5,75 l)

36. Ferrari Superamerica
IXO/Altaya 1/43

Jaguar XK - luksusowy samochód sportowy o nadwoziu coupe lub kabriolet produkowany w latach 1997-2015. Model był bezpośrednim następcą Jaguara XJS, marka przedstawia go również jako kontynuatora tradycji legendarnego E-Type. Do stylistyki słynnego modelu Jaguara nawiązywała szczególnie pierwsza generacja XK zbudowana na platformie podłogowej Aston Martina DB7. W 2006 roku zadebiutowała druga generacja.

Silniki:
4.0 i V8 32V 284KM
4.0 i V8 32V 363KM
4.2 i V8 32V 300KM
4.2 i V8 32V Type R 395KM

37. Jaguar XK8 Cabrio
Vitesse 1/43

BMW serii 4 w wersji cabrio zostało zaprezentowane we wrześniu 2013 roku.
Samochód dzieli jednostki napędowe z wersją coupe. Posiada trzyczęściowy twardy dach sterowany elektrycznie.

38. BMW 4 Series Cabrio
I scale 1/43

Audi A5 - sportowy samochód segmentu D produkowany przez niemiecką firmę Audi.
Dostępny jako 2-drzwiowe coupe, 2-drzwiowy kabriolet oraz 5-drzwiowy liftback (Sportback)
Oprócz standardowych wersji klienci mają do wyboru mocniejsze wersje S5 oraz RS5.

Pierwsza generacja A5 była produkowana w latach 2007-2016. Druga generacja trafiła na rynek w roku 2016 i jest produkowana do dziś

39. Audi A5 Cabrio
Spark 1/43

Widać i czuć że idzie lato Wink

Ostatnio były modele nowszych kabrioletów, czas więc na powrót do klasyki.

Moskwicz 400-420 i 401-420
radzieckie samochody osobowe produkowane przez Moskiewską Fabrykę Samochodów Małolitrażowych (MZMA - Moskowskij Zawod Małolitrażnych Awtomobilej) w latach 1947 -1956, na bazie niemieckiego Opla Kadetta K38.

Podstawowym modelem nadwozia był czterodrzwiowy sedan 400-420, produkowany od grudnia 1946 do 1954, w ilości ok. 114 000 sztuk. Od 1954 do 1956 produkowany był sedan 401-420 z mocniejszym silnikiem, lecz zewnętrznie samochody te się nie różniły. Łącznie wyprodukowano 216 606 sedanów. Drugim modelem nadwozia był kabriolet 400-420A, produkowany w latach 1949-1952 (17 742 sztuk). Oprócz wersji osobowych był również trzeci rodzaj nadwozia, furgon.

40. Moskwicz 400 Cabrio
IST 1/43

IFA F9 – samochód osobowy produkowany w latach 1949–1956 przez zakłady wchodzące w skład zjednoczenia IFA. Była to konstrukcja bliźniacza DKW F89. Model dostępny był jako: 2-drzwiowy kabriolet, 3-drzwiowe kombi oraz 2-drzwiowy sedan. Następca modelu F8. Do napędu użyto dwusuwowego silnika R2 o pojemności 0,9 l. Moc przenoszona była na oś przednią poprzez 4-biegową manualną skrzynię biegów. Samochód został zastąpiony przez Wartburga 311. Wyprodukowano 40.663 egzemplarze IFA F9.

41. IFA F9 Cabrio
Atlas 1/43

Renault 4CV – samochód osobowy produkowany przez francuską firmę Renault w latach 1947–1961. Do napędu używano silnika R4 o pojemności 0,7 l. Moc przenoszona była na oś tylną. Samochód wyposażono w 3-biegową manualną skrzynię biegów.

Oprócz klasycznej odmiany 4CV było dostępne również jako kabriolet. Ta wersja została zaprezentowana na salonie paryskim w 1949 roku. Decouvrable 4CV otrzymało wzmocnienia
nadwozia w postaci trójkątów z blachy
umieszczonych w górnych rogach otworu maski silnika.

Ostatni egzemplarz otwartej wersji Decouvrable
opuścił fabrykę 2 siepnia 1956 roku, chociaż sprzedaż zaczęła spadać już w 1953 roku. Większość z 9 518 egzemplarzy tego modelu została wyprodukowana w latach 1951–1952. Produkcja ta jest bardzo niska w porównaniu do 1 100 000 wyprodukowanych samochodów.

42. Renault 4CV Decouvrable
Eligor 1/43

Pamiętam ,że na IFĘ Cabrio z KAP nie mogłem już patrzeć i dałem Synkowi do zabawy. Szczerze przyznam ,że ta z Atlasa jest już o niebo lepsza.

Sławek84 napisał:

Pamiętam ,że na IFĘ Cabrio z KAP nie mogłem już patrzeć. Szczerze przyznam ,że ta z Atlasa jest już o niebo lepsza.

Też uważam, że IFA z kultowych jest kiepska. Czarne wnętrze, koła całe w chromie, nie wygląda to najlepiej. Dlatego warto kupić tą z Atlasa lub IST-a.

Ferrari 250 GT – samochód sportowy produkowany przez włoską firmę Ferrari i produkowany w latach 1957−1963. Był on dostępny w nadwoziu typu cabrio. Samochód napędzał silnik V12 o pojemności 3,0 l. Wyprodukowano łącznie 104 egzemplarze tego modelu.

43. Ferrari 250 GT California
IXO/Altaya 1/43

Stutz Blackhawk- luksusowy samochód produkcji amerykańskiej. Produkowany był w latach 1971-1987. Dostępny w dwóch wersjach nadwoziowych, coupe oraz kabriolet.

44. Stutz Blackhawk Cabrio
Premium X 1/43

Ciekawy i nietuzinkowy stylistycznie
samochód ........ten Stutz Blackhawk !
I modelik fajny Smile

muszę się rozejrzeć za takim
Ok!

Polski Fiat 125p cabrio - prototyp, który nigdy nie wszedł do seryjnej produkcji. Został zaprezentowany na wystawie Warszawa XXX w 1974 roku. Samochód posiadał zdejmowany brezentowy dach. Wersja ta cechowała się dłuższymi drzwiami, wzmocnioną podłogą oraz nową deską rozdzielczą i pasem tylnym nadwozia (zaadaptowano do niego tylne lampy od Łady 2101).

45. Polski Fiat 125p Cabrio
IXO (DeAgostini) 1/43

Mikrus MR-300 - polski samochód osobowy o bardzo uproszczonej budowie, produkowany w latach 1957–1960 przez WSK Mielec (nadwozie) we współpracy z WSK Rzeszów (silnik). Wyprodukowano 1728 sztuk. Oprócz standardowej wersji powstały również prototypy w dwóch wersjach nadwoziowych. Był to Pickup oraz Cabriolet.

46. Mikrus MR-300 Cabrio
IXO (DeAgostini) konwersja 1/43

Fiat ciekawy, ale moje serce skradła wesja Mikrusa bez dachu. Piękny. Gratuluję posiadania. Ok!

mafo - Dzięki Smile

Ferrari F40 to klasa sama w sobie, włoski klasyk w którym kochały się i dalej kochają miliony fanów motoryzacji. Powstało w 1987 roku, aby uczcić 40. rocznicę marki Ferrari. Bezkompromisowe F40 wyposażone w podwójnie doładowany, umieszczony centralnie silnik, którego bazą była jednostka z 288 GTO, generował 471 KM i potrafił rozpędzić maszynę do 323 km/h. Nie było więc zaskoczeniem, gdy w 1989 roku sugestywnie nazwany model F40 LM trafił na tor. Wersja Le Mans opracowana została przez Michelotto Automobili, stacjonujące w Padwie przedsiębiorstwo wyspecjalizowane w konstrukcji samochodów wyścigowych. W dużej mierze zapożyczyła technologię stworzoną dla B-grupowego 288 GTO Evoluzione. Silnik Ferrari F40 LM dzięki podwójnej turbosprężarce IHI z intercoolerem oraz zaawansowanemu wtryskowi paliwa Weber-Marelli, zwiększył moc do ponad 700 KM. Odpowiednia redukcja masy do zaledwie 1050 kg spowodowała niesamowitą wydajność, a usztywnienie konstrukcji, wyścigowe przełożenie, ulepszone hamulce i zmodyfikowana karoseria, dopełniały obrazu wspaniałego, wyczynowego samochodu.

Ferrari F40 to dla wielu fanów motoryzacji absolutny szczyt marzeń. Większość ludzi prawdopodobnie po zakupie takiego samochodu trzymałaby go w garażu i może okazjonalnie wypuszczała się na tor. Jean Blaton, świeżo upieczony nabywca wyścigowego Ferrari F40 LM o numerze podwozia 79890 miał jednak inne plany. Postanowił, że samochód, który i tak już z natury jest wyjątkowo spartański i ekstremalny wymaga dodatkowych modyfikacji, żeby sprostać jego wymaganiom. Zaczął więc od obcięcia dachu. Jest to przeróbka, która najbardziej rzuca się w oczy, ale nie jedyna: oprócz tego samochód otrzymał niezależne zawieszenie czterech kół podobne do tego z bolidów F1, końcówki wydechu zostały przeniesione przed tylne koła, a silnik podkręcony do 760KM. Oprócz tego zainstalowana została klatka bezpieczeństwa umożliwiająca zachowanie sztywności samochodu bez dachu. Po przeróbkach F40 LM osiąga około 370km/h co musi robić wrażenie w samochodzie, który prawie nie posiada przedniej szyby.

47. Ferrari F40 LM Beurlys Barchetta Spider
Top Marques 1/43

Ferrari Dino – jeden z najpopularniejszych modeli Ferrari, był pierwszym drogowym samochodem tej marki z silnikiem umieszczonym centralnie. Swoją nazwę zawdzięcza zmarłemu synowi Enzo Ferrariego, Dino. Oficjalnie Dino nigdy nie było opatrzone logo marki Ferrari, w obawie Enzo Ferrariego o wizerunek firmy.
Dino produkowane było w latach 1969-1974.
Dostępne było w zamkniętym nadwoziem coupe oraz otwartym typu targa.

Silnik: V6 2,4L
Moc: 195 KM

48. Ferrari 246 GTS Dino
IXO 1/43

Cofnę się do Mikrusa, bo nie można przejść obok niego obojętnie 😎
W sumie to widzę tą wersję pierwszy raz. Piękny biały kruk 👍

F40 w tej specyfikacji i tej firmy jest bezbłędne. A w tym mrocznym czarnym kolorze to jeszcze potęguje. Piękny model z górnej półki, gratuluję.

And1 - Dzięki Smile

W latach 50-tych, kiedy na drogach Europy niezwykle popularne były mikrosamochody, Fiat zaprezentował następcę niezwykle popularnego Topolino.
Debiutujący w 1957 roku model nazwany Nuova 500 mógł przewieźć 4 pasażerów oraz 50 kg bagażu. 2-cylindrowy, chłodzony powietrzem silnik o pojemności 479 ccm bez kłopotów rozpędzał lekkie auto (680 kg) do szybkości 90 km/h. Produkowany przez blisko 19 lat Fiat 500 przeszedł szereg modyfikacji. Dość szybko otrzymał mocniejszy 21-konny silnik o pojemności 499,5 ccm, najpierw stosowany w wersji Sport. W latach 1972-1975 jego ostatnią odmianę R (Rinnovata) napędzała jednostka o pojemności 594 ccm oraz mocy 23 KM. Z biegiem lat zmieniał się także jego wygląd zewnętrzny i wyposażenie. Transportowa wersja włoskiego malucha Tak jak w przypadku Topolino Belvedere, który z powodzeniem łączył zalety małego samochodu ze sporymi możliwościami transportowymi, postanowiono skonstruować podobny pojazd w oparciu o Fiata 500. Nowy model zaprojektowany przez inżyniera Dantego Giacosę zaprezentowano w roku 1960. Auto zostało nazwane Giardiniera, czyli ogrodniczka.
Fiat 500 jest o 21 cm dłuższy od swego osobowego pierwowzoru. Przy 4 pasażerach przestrzeń ładunkowa wynosi około 250 litrów, po złożeniu tylnego rzędu siedzeń i załadowania auta aż po sam dach wzrasta prawie czterokrotnie, a to wszystko przy niedużych wymiarach pojazdu. Powierzchnia ładunkowa znajduje się na wysokości 60 cm. Trzecie, tylne drzwi otwierają się w lewo. Umożliwia to bezpieczny dostęp do przestrzeni bagażowej. Samochód miał także otwierany dach z materiału. Pozwalało to po jego otwarciu na przewożenie większych przedmiotów.

49. Fiat 500 Giardiniera Aperta
Brumm 1/43

Fiat Cinquecento (cinquecento po włosku: „pięćset”) – samochód osobowy klasy aut najmniejszych, produkowany przez włoską markę Fiat w latach 1991–1998 w polskiej fabryce w Tychach. Został wprowadzony na rynek jako następca modelu 126, od którego odróżniał się przede wszystkim zastosowaniem przedniego napędu. Dostępny był tylko jako 3-drzwiowy hatchback. Napędzany był rzędowymi, 2- lub 4-cylindrowymi silnikami benzynowymi o pojemności 0,7 – 1,1 l i mocy 30 – 55 KM oraz silnikiem elektrycznym o mocy 9,2 kW (powstało ok. 100 egzemplarzy Cinquecento z napędem elektrycznym), zblokowanymi z 4- lub 5-biegową ręczną skrzynią biegów. Wyprodukowano 1 164 525 egzemplarzy modelu Cinquecento, z czego ponad 863 tysiące wyeksportowano.
Samochód mógł zostać opcjonalnie doposażony m.in. w: centralny zamek, immobilizer, autoalarm, elektrycznie sterowane szyby, szyberdach (lub nawet zdejmowany brezentowy dach w wersji Soleil) oraz układ klimatyzacji (wersja suite).

50. Fiat Cinquecento Soleil
Vitesse 1/43

Kazik ponoć zamiłowanie kogoś innego nie zaraża, mnie twoje zaraziło!
dzięki akcji Piotrka dostałem Mercedesa 280 SL oraz Maserati Spyder czekam za następnymi cabrio oraz roadsterami.

Ferrari wygląda niesamowicie. Kapitalnie zrobiony jest ta miniatura. Gratuluję posiadania. Ok!