Modele z szewronami na masce - kolekcja Citroenów Coxa.P

A ja już myślałem, że to taka fabryczna wersja z pojedynczym reflektorem Wink

Linie ma bardzo klasyczne, chyba najbardziej popularne w tych latach.

Michale, to nie wada fabryczna tylko "złe" traktowanie poprzedniego właściciela.

Marku, na Twoje specjalne życzenie mini sesja fotograficzna:

Wspólna fotka C4F Familiale 1931 i 15A Familiale 1933:

I sesja rodzinna Rozalii:

8CV i 15CV

15CV i furgonetka

8CV, 15CV i furgon

i na koniec 8CV, 15CV, furgon i rekordowa "Mała Rozalia"

cdn. w co głęboko wierzę

O rekordowej Rosalie zupełnie zapomniałem.. Świetnie, że ją pokazałeś, bo bardzo mi się podoba Ok!

@Abarth098 - dzięki. Więcej zdjęć rekordowej Rozalii i malutki opis jej rekordu jest na pierwszej stronie tego tematu.

Cox.P napisał:

Wspólna fotka C4F Familiale 1931 i 15A Familiale 1933

I o to chodziło. Takie porównanie unaocznia postęp. Inne proporcjr, mniej kanciaste linie.

Dziś kolejne uzupełnienie sagi o Citroënie 2CV i jego pochodnych.

W 1919 r. Citroën wyeksportował do Anglii 750 szt. samochodów, które zostały sprzedane w Londynie przez dealera Citroëna firmę „Gaston Ltd.”. Do końca 1921 r. koncesjoner sprzedał w Anglii 2451 szt. samochodów, a w roku 1923 po drogach Anglii jeździło już ponad 23000 Citroënów. W celu wspomożenia działalności importera powołano w 1923 firmę „Citroën Cars Limited” z siedzibą w Londynie, która zajęła się importem i dystrybucją Citroënów. W 1926 r. w Anglii przywrócono tzw. „cło McKenny” czyli opłatę importową na towary luksusowe w wysokości 33,3% m.in. na samochody użytkowe (kanclerz skarbu - Reginald McKenna, wprowadził je we wrześniu 1915 r.). W związku z tym André Citroën 18 lutego 1926 r. uruchomił zakład montażowy w Slough produkujący samochody Citroën na rynek brytyjski (krajowy i imperialny) z kierownicą po prawej stronie. Fabryka istniała do 1965 r.
I tu przechodzimy do właściwego tematu dzisiejszego wpisu, a mianowicie do Citroëna Bijou. W 1953 r. w Slough rozpoczyna się montaż Citroëna 2CV. Ponieważ konserwatywne społeczeństwo brytyjskie uznało Citroëna 2CV za zbyt niekonwencjonalnego i skandalicznie wiejskiego, brytyjscy inżynierowie w 1959 r. postanawiają zmienić wizerunek 2CV. I tak powstaje Citroën Bijou. „Citroën Cars Ltd.” reklamował go jako „jedynego Citroëna zaprojektowanego i zbudowanego poza Francją”. Samochód bazował na 2CV. Podwozie i wiele elementów mechanicznych wzięto z tego modelu, ale np. klamki w drzwiach i koło kierownicy pochodziło z DS’a. Poliestrowe nadwozie (dwudrzwiowe, czteromiejscowe coupe) wzmocnione włóknem szklanym zaprojektował Peter Kirwan-Taylor (wcześniej zaprojektował np. nadwozie Lotusa Elite’a). Dwucylindrowy, chłodzony powietrzem silnik o pojemności skokowej 425 ccm i mocy 12 KM (znany z 2CV), poprzez 4-biegową, manualną skrzynię biegów napędzał koła przednie. Wymiary: długość – 3962 mm, szerokość – 1549 mm, wysokość – 1168 mm, rozstaw osi – 2388 mm. Osiągi: prędkość max. – 71,9 km/h, czas przyśpieszenia od 0 do 60 km/h – 41,7 s, średnie zużycie paliwa – 4,75 l/100 km. Cena (w 1959 r.) – 674 funty.
Premiera: 8.10.1959 r. Londyński Salon Samochodowy
Lata produkcji: 1959 – 1964
Produkcja: 207 szt. plus dwa prototypy.

I na koniec kilka słów o miniaturze.
Modelik trafił do mnie dzięki akcji Marcina – wielkie dzięki. Jest to moja druga „żywica” w kolekcji, pierwszy produkt „Best of Show” i pierwszy model RHD. Model jest naprawdę ładnie wykonany i robi wrażenie. Niestety jest jeden element, który nie powinien przydarzyć się BoS-owi – błąd w napisie na podstawce (ma być Citroën, a nie Citröen).

Na zdjęciach poniżej: Citroën Bijou z 1964 r. Producent modelu BoS (Best of Show). Model żywiczny. Skala 1:43

cdn. w co głęboko wierzę

Ech te "umlauty" Shocked

Ja kolejny raz dziękuję za ciekawą historię, której znowu nie znałem. Z drugiej strony dziwni ci brytyjczycy - 2CV im się nie podoba a projektują drugie brzydactwo Smile

Marek - już chyba lepiej by zrobili nie używając umlautów wcale.

Michał - cieszę się, że mogę przekazać coś ciekawego. Będę się starał jeszcze coś wynaleźć.

Dziś znów uzupełnienie kolekcji w temacie typu 23.

Na zdjęciach jest pokazany model Citroën Type 23 Fourgon 1500 kg z 1938 r. Producent modelu Ixo dla wyd. Altaya. Skala 1:43.

cdn. w co głęboko wierzę

Citroenów z tej serii ( Michelin ) widziałem wiele, ale ten jakoś nie wpadł mi nigdy w oko. Chyba nie za często pojawia się na aukcjach. Fajny.

Bo może to z tej aktualnej serii samochodów reklamowych?

Michale - masz rację, model wyjątkowo rzadko pojawia się na aukcjach (pomimo tego, że był wydany w obu edycjach kolekcji Michelina w 2007 i 2008).

Marku - to jest stare wydanie.

Citroën Type H

Wracamy z chronologiczną historią samochodów Citroëna. Tym razem postaram się w sposób zwięzły opisać kolejny kultowy model nazywany potocznie „Belmondo” (zapewne przez specyficzną urodę). O sukcesie tej konstrukcji świadczy fakt 34 lat produkcji praktycznie bez zmian konstrukcyjnych i wyprodukowanie 473289 sztuk Citroëna Type H.
Historia tego „dostawczaka" rozpoczyna się w 1942 r. Jak pamiętacie z opisu 2CV pracownicy biura konstrukcyjnego Citroëna pracowali w konspiracji. Dyrektor Generalny firmy Citroën Pierre-Jules Boulanger postawił przed nimi następujące zadanie: należy zaprojektować pojazd dostawczy o jednobryłowym, samonośnym nadwoziu, z przednim napędem, wytrzymałym tylnym zawieszeniem, silnikiem 4-cylindrowym oraz wykorzystującym maksymalnie elementy zastosowane w innych modelach np. Traction Avant. Kierownikiem projektu zostaje Pierre Franchiset (1904 - 1995), bliski współpracownik Flaminio Bertoniego, który opuszcza Paryż i w hotelu w Ruffec (zachodnia Francja) opracowuje szczegóły konstrukcji nowego pojazdu.

Na zdjęciu powyżej Pierre Franchiset z rzeźbą głowy swojej żony autorstwa Flaminio Bertoniego.

Dopiero ósma wersja kształtu nadwozia przypadła autorowi do gustu stąd nazwa Citroën Type H („h” jest ósmą literą alfabetu). Projekt zakładał jednobryłowe nadwozie z dwuosobową kabiną, zintegrowaną z nadwoziem ramę, spawaną podłogę, silnik umieszczony z przodu napędzający koła przednie, niezależne zawieszenie każdego koła, rozstaw kół tylnych nieco większy niż przednich. W efekcie otrzymano przestrzeń ładunkową z wyjątkowo niskim progiem załadunku (tylko 35 cm) oraz dużą wysokością wewnątrz (180 cm). Nadwozie miało być wykonane z blachy z poziomym ożebrowaniem, co powodowało sztywność nadwozia przy niewielkiej masie i było tanie w produkcji. Projekt zakładał zastosowanie drzwi w części kabinowej typu „kurołap”, natomiast przestrzeń ładunkowa miała jedne drzwi boczne (pierwotnie z zawiasami) i charakterystyczne, trójdzielone drzwi tylne. Z takimi planami P. Franchiset wraca do okupowanego Paryża i przedstawia je P-J. Boulanger’owi oraz pozostałym pracownikom biura projektów. Jeszcze w czasie wojny ruszają prace nad wykonaniem prototypu. Pierwszy prototyp budowany był w siedzibie działu rozwoju Citroëna przy Rue du Thêatre. Przy okazji okazało się, że boczne drzwi załadunkowe na zawiasach są niepraktyczne, więc je przeprojektowano na przesuwane. Podzespołami wspólnymi z innymi modelami Citroëna były:
- silnik i skrzynia biegów, kierownica, prędkościomierz, lusterka i wycieraczki z Traction Avant 11CV
- przednia oś z Traction Avant 15-Six
- klamki, zamki, reflektory i kierunkowskazy z 2CV

Citroëna Type H zaprezentowano w dniu 25 października 1947 r. na Salonie Samochodowym w Paryżu. W czerwcu 1948 r. rozpoczęto produkcję i sprzedaż. Produkcję zakończono 14 grudnia 1981 r. Modelem, który zastąpił Citroëna Type H był Citroën C25.

Citroën Type H z 1947 r. charakteryzował się następującymi parametrami:
Silnik: benzynowy, 4-cylindrowy, rzędowy, poj. skokowa 1911 ccm, moc 48 KM przy 3000 obr./min, chłodzony cieczą
Układ napędowy: przedni, skrzynia biegów manualna, trzybiegowa (pierwszy bieg niesynchronizowany), sprzęgło jednotarczowe, suche
Układ hamulcowy: hydrauliczny, hamulce bębnowe; hamulec ręczny na kołach przednich
Zawieszenie: niezależne, drążki skrętne, cztery amortyzatory z przodu, dwa z tyłu
Prędkość max.: 78 km/h
Zużycie paliwa: 13 l/100 km
Wymiary: długość 4,26 m, szerokość 1,99 m, wysokość 2,3 m
Masa: 1400 kg
Ładowność: 1200 kg

Fabryka Citroëna oferowała klientom tylko dwa nadwozia: furgon i pick-up. Długości przestrzeni ładunkowej, które można było zamówić przedstawia poniższa ilustracja:

Była również dostępna wersja nadwozia „bez zabudowy” skierowana dla zewnętrznych firm karoseryjnych (np. Currus, Heuliez, Bastard i in.). Stąd pochodzą zabudowy wykonywane na indywidualne zamówienia (autobusy, lawety, do przewozu koni, karawany, campery itd. itd.).

Co oznaczały nazwy: H – ładowność 1200 kg; HZ – ładowność 850 kg lub 1000 kg oferowany od 1949 r.; HY – ładowność 1500 kg lub 1600 kg oferowany od 1958 r.; HP – pick-up; HX – zwiększona ładowność; HW – wersja bez zabudowy (dla zewnętrznych firm karoseryjnych budujących pojazdy specjalnego przeznaczenia).

Modernizacje wyglądu Citroëna Type H:
- 09.1963 zmieniono (powiększono) okno w tylnych drzwiach i pojawiły się dodatkowe wloty powietrza w masce przedniej
- 02.1964 zmieniono przednią szybę z dzielonej na pojedynczą, zmieniono tylny zderzak
- 11.1969 modyfikacja świateł hamulcowych i kierunkowskazów oraz niewielki face lifting nadwozia (m. in. prostokątne nadkola z tyłu)

Przez cały okres produkcji niewielkim zmianom ulegały stosowane silniki:
- silniki benzynowe:
od 1948 r. Citroën 1911 ccm (11 CV) o mocy: 34 KM lub 48 KM
od końca 1963 r. Citroën 1628 ccm (9 CV) o mocy: 42 KM lub 45 KM
- silniki wysokoprężne:
od 1961 r. do 1964 r. Perkins 1621 ccm (7 CV) o mocy: 41,5 KM lub 42,6 KM; zastąpiony od 1964 r. Indénor 1816 ccm (7 CV) o mocy: 50 KM
od 1966 r. Indénor 1610 ccm (7 CV) o mocy: 50 KM
od 1966 r. Indénor 1946 ccm (8 CV) o mocy: 57,5 KM

Źródła:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych] (także wersja fr, en, sk i de)
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Najwyższy czas na zdjęcia.

Na zdjęciach pokazany jest Citroën Type H z serii „Pojazdy Michelina” wyd. Altaya. Producent modelu: Eligor. Skala 1:43.

cdn. w co głęboko wierzę

Kontynuujemy temat Citroën’ów Type H. Tym razem wersja nadwozia przedłużona z zabudową autobusową.

Na zdjęciach pokazany jest Citroën Type H z 1962 r. z serii „Citroën Type H” wyd. Hachette. Producent modelu: Eligor. Skala 1:43.

cdn. w co głęboko wierzę