Nowości w kolekcji Abarth098

Wysłany: Pon 16:13, 27 Mar 2017

Felgi ewidentnie spełniły swoje zadanie wywołując zwiększoną ilość komentarzy Very Happy

Białe ranty na oponach? Chyba chodzi o chromowaną część felgi. Nie widzę też problemu we wstawieniu świetnych felg do auta dostawczego, gdy użytkowane jest jako zamiennik zwykłego samochodu osobowego. O wiele większe zmiany robią nawet z tym konkretnym autem, o innych dostawczych nie wspominając Wink

Felgi do tych z F40 są podobne, jednak nie są takie same Wink

W sumie to motywujecie mnie, aby wstawić je do Wartburga na stałe, bo kończył sesje na fabrycznych i tak został Hyhy

Wysłany: Pon 16:54, 27 Mar 2017

To są klasyczne felgi niemieckie BORBET, stosowane zarówno w VW jak i MB
(oczywiście różne wzory) Ten wzór to A. W sumie zostaje w rodzinie....... niemieckiej...... Wink

Co do tego czy pasują czy nie to tylko rzecz gustu właściciela felg i pojazdu Very Happy

Wysłany: Pon 17:15, 27 Mar 2017

Abarth098 napisał:

Białe ranty na oponach? Chyba chodzi o chromowaną część felgi.

OK, z półprofilu widąc, że to rant felgi (szeroki w tym modelu), ale z boku wygląda, jak lampas na oponie. Ładne nie to, co ładne, tylko to, co się komu podoba. Mi się nie podoba. Nie dlatego, że bajeranckie felgi zamontowane do pickupa -to się stosuje. Wg mnie ten model felg nie gra z tym samochodem. Tak samo ciężko wyglądałby chyba na tych felgach sedan.

Wysłany: Pon 17:29, 27 Mar 2017

W moim odczuciu to połączenie w modelu robi dobre wrażenie, szczególnie gdyby pozbyć się plandeki chociażby, jednak co innego mogłoby być w połączeniu tego auta z tymi felgami w rzeczywistości Wink

Wysłany: Pon 21:12, 27 Mar 2017

emer napisał:

A mnie się nie podoba. Te białe ranty na oponach, to jak jakiś wstęp dp tuningu. Takie fele w takiej "taczce"?

Pasują, pasują, na pace na pewno jest wielki jak kiosk subwoofer;)

Wysłany: Pon 22:59, 27 Mar 2017

Tak jakoś z "Pimp My Ride" mi się skojarzyło. Cool

Można by rozwinąć temat, np. w chlapaczach zamontować ekrany. Super

Wysłany: Wto 19:32, 28 Mar 2017

Finster napisał:

emer napisał:

A mnie się nie podoba. Te białe ranty na oponach, to jak jakiś wstęp dp tuningu. Takie fele w takiej "taczce"?

Pasują, pasują, na pace na pewno jest wielki jak kiosk subwoofer;)

Hahaha dobre! Ok!

z!x napisał:

Tak jakoś z "Pimp My Ride" mi się skojarzyło. Cool Można by rozwinąć temat, np. w chlapaczach zamontować ekrany. Super

Akurat te klimaty to nie moja bajka Smile

We wrześniu 2007 roku zespół Courage Compétition założony w 1982 roku przez francuskiego kierowcę wyścigowego Yvesa Courage z siedzibą w Le Mans został przejęty przez zespół Oreca (Organisation Exploitation Compétition Automobiles) założony w 1972 roku przez Huguesa de Chaunac, z siedzibą w Signes. Po przejęciu zespołu, Oreca zajęła się rozwojem prototypów Courage w wyścigach długodystansowych. Prototyp Oreca 01 został zbudowany w 2009 roku, jako następca Courage-Oreca LC70. Posiadał silnik benzynowy AIM Power (Judd) V10 o pojemności 5,5l i mocy 650 KM oraz 6-biegową sekwencyjną skrzynie biegów. Podczas 24-godzinnych zmagań w Le Mans w 2010 roku zespół Oreca Matmut wystawił prototypy Oreca 01 oraz Peugeot 908 HDi FAP. Peugeot okazał się bezkonkurencyjny w kwalifikacjach, podczas których prototyp wystawiony przez Oreca znalazł sie na czwartym miejscu, ustepując jedynie trzem 908 HDi FAP fabrycznego zespołu. Oreca 01, startująca w tej samej, najwyższej klasie LMP1 zakwalifikowała się na dziesiątym miejscu. Rywalizacji nie ukończyły wszystkie cztery 908 HDi FAP, natomiast Oreca 01, z załogą Soheil Ayari/Didier André/Andy Meyrick, znalazła się na mecie na czwartym miejscu, pokonana jedynie przez wyposażone w wysokoprężne silniki prototypy Audi.

Na model z serii gazetowej zdecydowałem się głównie dzięki promocji obniżającej cenę do 5€. Wśród wybranych modeli wyścigowych w tej cenie okazał się zdecydowanie najlepiej wykonany. Właściwie nie mam mu nic do zarzucenia, a gdyby wszystkie modele gazetowe były tak wykonane, to pewnie jeszcze częściej i z większą ochotą bym po nie sięgał Smile

Podczas wyścigu 24h Daytona w 2011 na torze Daytona International Speedway zespół Chip Ganassi Racing with Felix Sabates korzystał z najpopularniejszego wówczas w stawce aut klasy DP nadwozia Riley. Riley Mk XX, którym załoga Scott Pruett/Memo Rojas/Graham Rahal/Joey Hand wygrała wyścig został zbudowany w oparciu o nadwozie MkXI-004, które pojawiło się podczas 24h Daytona już w 2005 roku. Pierwsza wygrana tego nadwozia w wyścigu na torze Daytona miała miejsce w sezonie 2007, gdzie auta zespołu TELMEX Chip Ganassi with Felix Sabates wyposażone były w silniki marki Lexus. Od sezonu 2008 nadwozie startowało pod nazwą Riley Mk XX, a w 2010 otrzymało silnik BMW V8 o pojemności 4939 cm3. Po drugim miejscu w roku 2010, w sezonie 2011, jak już wspomniałem, udało się ponownie zwyciężyć po starcie z trzeciej pozycji. Od roku 2012 auto przebudowano i startowało od tego czasu jako Riley Mk XXVI. W tej specyfikacji zwyciężyło 24h Daytona w roku 2013. Od 2014 w Mk XXVI zespołu Chip Ganassi Racing znalazły się silniki 3.5 V6 Ford EcoBoost. Mk XXVI w 24h Daytona pojawiły się po raz ostatni w roku 2016, podczas którego korzystały z tego nadwozia zespoły Ford Chip Ganassi Racing (silnik 3.5 V6 Ford EcoBoost) oraz Highway to Help (silnik 5.0 V8 BMW). W 2017 podczas wyścigu 24h Daytona Ford Chip Ganassi Racing pojawiło się już z Fordem GT, startując w niższej niż dotąd klasie GTLM.

Riley Mk XX to kolejny po modelu Oreca 01 model gazetowy kupiony w promocyjnej cenie. Nie robi już takiego wrażenia, jak wspomniana Oreca. Mocowania reflektorów opracowano w taki sposób, że chyba niemożliwe jest ich idealne osadzenie, a na pewno nie podczas masowej produkcji dla wydawnictwa gazetowego. Zmuszony byłem do poprawienia jednego z nich, dzięki czemu teraz wygląda to przynajmniej przyzwoicie. Tył modelu to całkowity brak detali, natomiast chromowane w oryginale felgi są tutaj srebrne. Całokształt modelu jest dla mnie wystarczający, jednak jeśli jest on dla kogoś kluczowa pozycją w kolekcji to Spark będzie chyba lepszym wyborem, chociaż np. mocowania lusterek w IXO są zdecydowanie poprawniejsze. Jeśli mam być szczery, to pomijając detale, pierwsze wrażenie podczas przeglądania przypadkowych zdjęć IXO zrobiło na mnie większe w konfrontacji z oryginałem i raczej głównie dlatego model do mnie trafił Smile

Podczas 42. edycji 24-godzinnego wyścigu na torze Circuit de la Sarthe w Le Mans w 1974 załoga Henri Pescarolo/Gérard Larrousse podobnie jak w poprzednim roku okazała się niepokonana. Zwycięstwo umożliwiła kierowcom oraz zespołowi Matra MS670B wyposażona w silnik 3.0 V12, która wystartowała do wyścigu z pierwszego pola. Stanowiła ona rozwinięcie zwycięskiej konstrukcji MS670 z 1972 oraz MS670B z 1973. Wygrana w Le Mans w 1974 była więc trzecią z rzędu dla zespołu w tym wyścigu. Na trzecim miejscu znalazła się druga Matra załogi Jean-Pierre Jabouille/François Migault. Zespół wystawił również model MS680, będący rozwinięciem MS670B, jednak ten po starcie z drugiego pola nie ukończył zmagań w wyniku awarii silnika.

Matra MS670B z 1974 to ostatni model wyścigowy w promocyjnej cenie, na jaki się zdecydowałem. W stosunku do modelu od PMA wypada pochwalić zielone fragmenty malowania nadwozia o odpowiednim odcieniu. Z dalszej perspektywy, nawet bezpośrednio obok produktu Minichamps robi świetne wrażenie, a prawidłowe kolory sprawiają, że nawet pozytywnie się wyróżnia. Wszelkie detale również sprawiają pozytywne wrażenie, jednak w stosunku do mojego egzemplarza mam mieszane uczucia. Wynika to z widocznych śladów kleju, bez których byłbym w pełni zadowolony Smile

Ten zielony kolor na PMA chyba rzeczywiście za "rzadki". Ale faktycznie fajnie wyglądają razem. A co z oznaczeniem 670B na modelu?
Masz pozostałe Matry z "tej bandy"? MS680, MS670?

Okazuje się, że pomimo, że we wszystkich źródłach wyczytałem oznaczenie 670C, sama Matra pomimo pewnych zmian pozostała przy nazwie 670B, więc jednak producent zrobił wszystko dobrze w tej kwestii. Poszukując zdjęć tej Matry znalazłem również zdjęcia 670 z 1972:

Wychodzi chyba na to, że PMA pomyliło się o rok z odcieniem, a sam fakt, że dopiero teraz do tego dotarłem, wskazuje na to, że nie mam jeszcze pozostałych modeli, które wymieniłeś Smile

Opel Kapitän P2, który wszedł na rynek w czerwcu 1959 roku, zastąpił produkowany przez rok model P1. Auto zachowało znane z P1 panoramiczne okna, jednak otrzymało nowy grill przedni oraz delikatnie zmodyfikowane nadwozie. Do napędu posłużył silnik o pojemności 2.6 i mocy 90 KM, stanowiący rozwinięcie silnika znanego z poprzednich generacji. Był to nadal silnik w układzie OHV z popychaczami. Kapitän P2 z tym silnikiem mógł rozpędzić się do ok. 150 km/h, natomiast do 100 km/h przyspieszał w ok. 16 sekund. Od czerwca 1959 do grudnia 1963 Opel wyprodukował 145 618 egzemplarzy P2.

Kapitän P2 z serii [link widoczny dla zalogowanych] sprawia na zdjęciach gorsze wrażenie niż w rzeczywistości, czym mnie pozytywnie zaskoczył.

Fajny Opel, aczkolwiek wolę wersje cywilne (wyjątkiem są wyścigówki i rajdówki) Smile

Trafił do mnie niemal za darmo więc może być taki jaki jest Smile