Kolekcja Ferrari 1:43

Wszyscy mnie ostrzegali, że temat mega ciężki.
Mieli rację... 🤣
Nie realne, abym uzbierał wszystko z lat 50 i 60 a powodów jest wiele. Niektóre modele, różnią się błahostkami, co przy tej skali jest praktycznie niezauważalne. Inne zaś mają takie ceny, że nie podchodź.

Dzięki za miłe słowa, a Bangi dla mnie są numerem 1.

330 GTS 1966 Bang - bardzo łady modelik Smile

Masz rację. Ale ja dopinguje i trzymam kciuki, póki co chyba jeszcze nikt tak konsekwentnie i kompleksowo do tematu na naszym forum nie podchodził, więc nie poddawaj się!

Dino 246GT Bang ; Dino 246GTS Ixo 1969

V6 2.4 --- 238 km/h --- 1080 kg

Jak wiadomo Enzo Ferrari nie lubił budować seryjnie drogowych samochodów, interesowały go tylko wersję wyścigowe z ogromnymi silnikami V12. Tylko klasyczna inżynieria i tradycja. I nikt nie był w stanie zmienić tego zdania.

Lub w zasadzie prawie nikt... Była jedna osoba, której byłby skłonny słuchać, ktoś od kogo - jak czuł - mógłby się czegoś nauczyć, ponieważ z rozmowy z tą osobą mógłby odnieść korzyści i wiedziałby, że nie zostanie przez tą osobę oszukany. Jedyną osobą, której pomysły Enzo mógłby akceptować bez poczucia, że sprzedaję swoją duszę, nie był żaden z legendarnych inżynierów, to był jego własny syn Alfredo, pieszczotliwie nazywany Dino.
Dino zmarł w 1956 roku w wieku 24 lat. Ojciec spędził resztę życia, modląc się za niego. Dino chorował przez większość swojego krótkiego życia na białaczkę. Dino współpracował z ojcem, a jego najdalej idącym pomysłem był pomysł na kompaktowy silnik V6. Enzo potraktował to jako testament syna i tak powstał legendarny Dino 206GT z dwulitrowym silnikiem.
Jego następca, pokazany na moich zdjęciach to wersja 246GT, czyli według nomenklatury Ferrari silnik o pojemności 2.4 litra.
Niektórzy uważają, że to już nie jest prawdziwe Ferrari, bo silnik powstał przy udziale Fiata.
Zbudowano 2295 wersji GT i 1274 GTS.

Model od Bang'a kupiłem za namową forumowego kolegi, od którego zamawiałem inne modele. Powiem szczerze, że dobrze zrobił Smile

Przepiękny model, zrobiony z wielką dbałością, szczególnie jeśli chodzi o wnętrze. Jeden z najładniejszych modeli jakie widziałem. Wersja GTS to budżetowy Ixo.

Dino to piękny samochód. A i ten model od Banga jest kapitalny. Podoba mi się i pewnie kiedyś trzeba się będzie rozejrzeć za takim. Co prawda czarny jakoś mi nie pasuje, wolałbym żółtego i to w jakości Banga, ale może kiedyś... Wink

Te V12 wcale takie ogromne nie były. Najbardziej znane, legendarne silniki Colombo zaczynały od ledwie 1,5l w Ferrari 125s, przez 3l w 250tkach po niespełna 5l w 412 w latach 80tych.

Powtorze to co pisałem wczesniej, Bang jest fenomenalny. Gdyby to Dino było czerwone już dawno byłoby u mnie, ale cieszę się że trafił w dobre ręce Wink

Dla mnie to chyba najładniejszy model z całej stajni Ferrari.

mafo masz to samo odczucie co ja, na zdjęciach ten czarny nie zachwyca, ale w realu jest mistrz Smile

smigi według mnie na każdym etapie rozwoju, Ferrari przechodził samego siebie, jeśli chodzi o silnik...

Kędzior jeszcze dużo przede mną, ale na ten moment Dino jest w czołówce...

Idąc za ciosem przedstawiam następny model.

250 GT SWB 1959 Bang

Model przedstawiałem na stronie 3, ale z godnie z obietnicą szukałem lepszej wersji. No lepszej chyba nie ma. Bang z późnych lat 90'.
Taka legenda jak SWB nie może opierać się w kolekcji na Ixo Smile

Śliczne są te Twoje "Ferrarki." Przyjemnie się tu zagląda i zawsze z biciem serducha, co tam nowego pokażesz... Piękna kolekcja. Ok!

Dziękuję za miłe słowa. Miałem trochę szczęścia bo trafiłem na dwóch sprzedających, którzy likwidowali swoje kolekcję i stąd tyle tych Bang'ów. Hurtem taniej trochę 😉

275 GTB/4 1968 Bang

3.3 V12 --- 300 KM --- 268 km/h

Wcześniej na stronie 5 pokazywałem wersję 275 GTB z pierwszych lat produkcji. Model 275 GTB/4 to nic innego jak podstawowa wersja 275 GTB z czterema wałkami rozrządu (stąd cyfra 4). Doszła sucha miska olejowa i 6 dwuprzepustnicowych dolnossących gaźników.

Wizualnie najbardziej rzucającą się zmianą, jest charakterystyczny garb na masce oraz felgi ze stopu magnezu Campagnolo w rozmiarze 14x7.
Wyprodukowano 330 sztuk.

Bang jak zwykle na świetnym poziomie. Specjalnie nie likwidowałem naklejek rajdowych, bo w tamtych czasach bardzo często właściciele startowali w różnorodnych wyścigach.
A najbardziej podobają mi się felgi. Cudo

Małymi kroczkami do przodu Wink

Ładnie rozwija Ci się ten zbiorek.
Sam mam kilka Bang`ów i nie można im odmówić zdetalowania i części bardzo dobrych elementów.
Mnie od zawsze raziły w tych modelach dwie rzeczy: brak wykończenia szyb - czyli uszczelki czy też
chromy oraz wycieraczki. Ale generalnie sam jestem zadowolony z ich posiadania Wink

250 GT Cabriolet Pinin Farina Series II 1959 Art Model

3.0 V12 --- 240KM

Na 3 stronie pokazywałem już wersję cabrio, ale na rynek Amerykański. W między czasie udało się nabyć inne.
Druga seria cabrio została pokazana w Paryżu. Zachowuję ona charakter pierwowzoru, ale oparta na najnowszym 250GT coupe w wersji Pininfarina. To wiązało się z wejściem zmodernizowanej wersji klasycznego 3-litrowego silnika V12 z nowym rozrządem i udoskonalonymi głowicami cylindrów. Był to najbardziej luksusowy i dopracowany oraz najdroższy 250GT. Z przestronnym, wygodnym, pięknie wykończonym oraz wyposażonym wnętrzem, dobrym wyciszeniem i sporą przestrzenią na bagaż, był to bardzo praktyczny kabriolet. W końcu Ferrari zaoferowało nawet zdejmowany składany dach.
Sprzedano około 200 sztuk.

Kolejne modele z dużej kolekcji, którą odkupiłem. Niesamowicie się z nich cieszę, bo w Polsce widuje się je bardzo rzadko. Wykonane na najwyższym poziomie. Tak mnie zachwyciły, że kupiłem dwa (typowe cabrio, oraz z zdejmowanym dachem.
Do kompletu brakuję mi 250 GT Serii 1 i Californii LWB.

Piękne i klasyczne - jak całe lata 60-te bo do nich można je już zaliczyć Ok!

Rewelacja, naprawdę świetne modele!

Gdyby ciążyła Ci wersja bez dachu kiedyś, to wiesz gdzie mnie szukać Wink