To co w motoryzacji najpiękniejsze, czyli Ferrari

Jeden z kolegów zwrócił mi uwagę, że o ile model opisałem dokładnie o tyle ciężko te informacje dostrzec na załączonym zdjęciu, stąd mała galeria Smile

Brałbym, czarne felgi mnie przekonują, ale ta żółć... bardzo fajny model.

Przyznam się szczerze, że ja kupiłem ten model właśnie z powodu tych czarnych alufelg Smile

Absolutnie cię rozumiem, jak dla mnie to też świetny powód żeby kupić model.

Dobrym przykładem do dyskusji nad prezentowanym Ferrari F430 Scuderia jest jego miniatura produkcji Hot Wheels Elite. Jak przystało na firmę, model ten jest fenomenalnie wykonany i ciężko jest go w ogóle porównywać do wydania z serii gazetkowej. Moim zdaniem posiada jednak jedną wadę, którą są srebrne alufelgi. Ich zastosowanie sprawiło, że pomimo powalających detali modelowi brakuje właśnie tego co gazetówka osiągnęła czarnymi felgami Smile

Ferrari 312 T4, IXO/Altaya

Zachęcony ciepłym przyjęciem pierwszego w moim wątku modelu bolidu F1 chciałbym zaprezentować kolejnego przedstawiciela królowej sportów motorowych wyprodukowanego w Maranello – Ferrari 312 T4. Jak wskazuje nazwa modelu prezentowany samochód jest czwartym samochodem rodziny bolidów, której pierwszego członka zaprezentowano w 1974 roku. Bohater dzisiejszego wpisu to bolid przygotowany przez włoskich inżynierów na sezon 1979. Konstrukcyjna rewolucja w projektowaniu bolidów dokonana przez zespół Lotusa nie dawała zespołom zbyt wielkich możliwości – żeby liczyć się w walce konieczne było zastosowanie tzw. efektu przypowierzchniowego. Rozwiązanie to polegało na zastosowaniu w bolidzie odpowiednio wyprofilowanej podłogi pod którą przyspieszające powietrze zmniejszało swoje ciśnienie dzięki czemu uzyskiwano zwiększoną przyczepność samochodu. O ile w projektowanych od początku pod kątem tego rozwiązania bolidach wykorzystanie omawianego zjawiska było proste o tyle w bazującym na poprzednich wersjach bolidu Ferrari 312 T4 sprawa była dużo bardziej skomplikowana. Wysiłki inżynierów zespołu okazały się jednak bardzo owocne – bolid podwójnie wygrał dwa pierwsze wyścigi a dzięki swej niezawodności kierowcy włoskiego teamu Jody Scheckter i Jacques Villeneuve regularnie zdobywali czołowe lokaty oraz dorzucili na konto zespołu kolejne cztery zwycięstwa, dzieląc pomiędzy sobą najważniejsze tytuły (Scheckter został mistrzem a Villeneuve zajął w mistrzostwach drugą pozycję, zespół Ferrari został mistrzem w klasyfikacji konstruktorów) oraz dostarczając kibicom najwyższej klasy emocji takich jak chociażby w trakcie Grand Prix Francji, gdzie Jacques Villeneuve i Rene Arnoux do ostatnich metrów toczyli wspaniałą walkę o drugie miejsce. Wszystkich, którzy nie widzieli jednego z najciekawszych pojedynków w historii Formuły 1 zachęcam do obejrzenia filmiku ukazującego końcowe okrążenia wyścigu (link: http://www.youtube.com/watch?v=I-JBDGWZsMY).

Modele z tej serii wydają się być naprawdę dobrze wykonane, tym bardziej że bolidy F1 nawet gablotkowe nie są idealne. Aż się prosi o więcej zdjęć i jakiś komentarz co do jakości wykonania Smile

Masz Abarth rację, komentarz dotyczący jakości by się przydał Smile

Na swoje usprawiedliwienie napiszę tylko, że nie zamieściłem go w opisie modelu z powodu chęci zawarcia w moim poście jak największej ilości informacji o samym bolidzie jednocześnie starając się nie przesadzić z obszernością wypowiedzi. Cieszę się jednak, że nawiązałeś do tematu jakości bolidów F1 pochodzących z serii gazetkowych bo jest to ciekawy temat do dyskusji. Wiadomo, że temat wykonania należy rozpatrywać zawsze na przykładzie konkretnego modelu. Na podstawie kilku miniatur, które posiadam można jednak zauważyć uproszczenia, które nie omijają większości modeli dołączanych do gazetek. Najczęściej polegają one na zastąpieniu metalowych detali modelu gablotkowego elementami wykonanymi z plastiku, które są nieco mniej starannie wykonane i malowane oraz łączeniu przednich kół ośką, która w większości przypadków jest dość dobrze zamaskowana. Z drugiej strony musimy pamiętać o niższej cenie i dużo łatwiejszej dostępności tych modeli. Ostateczną opinię o danym modelu jak zawsze trzeba sobie wyrobić samodzielnie. Najłatwiej będzie to zrobić przyglądając się modelowi na zdjęciach, dlatego zgodnie z sugestią Abartha zamieszczam małą galerię Smile

Bardzo fajny model, od dłuższego czasu planuje jego zakup. Swoją drogą to chyba najbrzydszy bolid jaki zdobył mistrzostwo F1.

O gustach się oczywiście nie dyskutuje ale zapewne zgodzisz się ze mną Michale, że nawet jeśli uznać Ferrari 312 T4 za najbrzydszy model, który zdobył mistrzostwo to tytuł ten będzie nosił najwyżej do końca obecnego sezonu Wink

Swoją drogą nie wiem dlaczego firma IXO zdecydowała się produkować wersję bolidu z wyścigu o Grand Prix Monte Carlo. Przecież używana na większości torów wersja samochodu ze skrzydłem montowanym za skrzynią biegów (a nie jak w przypadku prezentowanego modelu bezpośrednio na niej) prezentuje się dużo lepiej. Bolid w tej konfiguracji wygląda dużo proporcjonalniej, co znacznie poprawia jego wizualny odbiór.

Ferrari 250 GT Berlinetta SWB, IXO/Altaya

Wracamy do starszych przedstawicieli firmy z Maranello, które reprezentuje pochodzące z serii gazetkowej Ferrari 250 GT Berlinetta SWB. Zaglądający do mojego wątku od razu skojarzą prezentowaną przeze mnie jakiś czas temu niemalże identyczną miniaturę. Prezentowany model względem już przedstawionego został wzbogacony jedynie o zderzaki oraz światła obrysowe przy jednoczesnej utracie świateł odblaskowych z tyłu. Zakres zmian jak widać jest niewielki ale wystarczający na tyle by model radykalnie zmienił swoje oblicze Smile

Po opisie słownym czas na zdjęcia obu modeli Smile

Różnice niewielkie, ale świetnie razem wyglądają. Ostatnio bardzo lubię niebieskie modele Smile

Ferrari 312 F1, IXO

Ferrari 312 F1 było pierwszym bolidem włoskiego zespołu przygotowanym wedle obowiązujących od 1966 roku przepisów, które m. in. nakazywały używanie silników o pojemności 3 litrów zastępujących 1,5-litrowe jednostki używane w latach 1961-1965. Niestety, o ile zmiana przepisów w roku 1961 została przez Włochów perfekcyjnie wykorzystana (zdobyli wówczas mistrzostwo zarówno wśród kierowców jak i konstruktorów), o tyle dostosowanie do nowych realiów w roku 1966 nie przebiegło gładko. Włoskim inżynierom nie pozostawało nic innego jak ciężka praca nad modyfikacją ich nowego bolidu, czego efektem jest prezentowany samochód, przygotowany do walki w sezonie 1968. Omawiany sezon był pierwszym w którym na bolidach pojawiło się to bez czego nie można sobie wyobrazić dzisiejszej F1 - naklejki sponsorów oraz pierwsze spoilery. Mimo, że generowana przez nowe elementy aerodynamiczne siła docisku nie była zbyt duża (wedle znawców była równa wadze dwóch dorosłych mężczyzn) to znacznie poprawiała trakcję oraz umożliwiała szybsze pokonywanie zakrętów. Wbrew wysiłkom zespołu bolid nadal odstawał od konkurencji. W efekcie zespół zapisał na swoje konto tylko jedno zwycięstwo, które odniósł Jacky Ickx. Belg, który dołączył we włoskiej ekipie do Chrisa Amona triumfował w rozgrywanym w deszczu Grand Prix Francji rozgrywanym na torze Rouen. Prezentowany model jest produktem firmy IXO i pochodzi z ciekawej serii La Storia. Miniatura jest wykonana na bardzo wysokim poziomie. Detale są dokładnie wykonane i solidnie zmontowane. Całość została starannie polakierowana.

Jeden z kolegów zwrócił w wątku kiedyś uwagę na efektowne opakowania modeli Kyosho. I choć najważniejszy jest oczywiście zawsze model to w nawiązaniu do tego w czym kupujemy modele chciałbym zaprezentować zestaw w jakich sprzedawane są modele bolidów Ferrari firmy IXO pochodzące z serii La Storia. Na komplet składa się eleganckie pudełko w którym umieszczana jest metalowa szkatułka w kształcie książki na grzbiecie której podany jest model samochodu, kierowca oraz rok z którego bolid pochodzi. Sam model wraz z małą ulotką w której zawarte są rysunki, zdjęcia, dane techniczne i opis modelu znajduje się w eleganckiej wytłoczce i jest chroniony blistrem. Wygląda to bardzo fajnie i sprawia, że model nabiera innego charakteru Smile